Referat Prasowy Urzędu Miejskiego w Gdańsku

Nie tylko Gdańsk, ale również Szczecin, Koszalin i Kołobrzeg zawdzięczają śp. profesorowi Marianowi Osińskiemu odbudowę historycznych dzielnic po zniszczeniach z czasów II wojny światowej. W poniedziałek, 18 października odsłonięta zostanie pamiątkowa tablica upamiętniająca sylwetkę i dokonania zasłużonego gdańszczanina.

W uroczystości wezmą udział prof. Piotr Lorens, Architekt Miasta Gdańska, Waldemar Ossowski, dyrektor Muzeum Gdańska, profesor Jakub Szczepański z Politechniki Gdańskiej, Renata Wypasek, dyrektor Państwowych Szkół Budowlanych im. Prof. Mariana Osińskiego. W spotkaniu wezmą udział również członkowie rodziny profesora: synowa Maria Osińska (95 lat) z córką Magdą oraz zięć dr Maciej Chimiak (96 lat) z córką Zofią. Obie rodziny, Osińskich i Chimiaków, w czasach lwowskich łączyła głęboka przyjaźń, kontynuowana po wojnie w Gdańsku.

Upamiętniamy zasłużonych gdańszczan. Profesor Marian Osiński

• Termin: 18 października 2021 r., godz. 14.00-14.40
• Gdzie: Gdańsk – Oliwa, ul. Wita Stwosza 38

Harmonogram

• 14.00– powitanie / Waldemar Ossowski, dyrektor Muzeum Gdańska
• 14.05 – przedstawienie sylwetki prof. Osińskiego / dr Leszek Molendowski – Muzeum Gdańska
• 14.15 – przemowa / prof. Piotr Lorens, Architekt Miasta - Urząd Miejski w Gdańsku  
• 14.20 – wystąpienie / prof. Jakub Szczepański Politechnika Gdańska
• 14.25 – wystąpienie / Renata Wypasek, dyrektor Państwowych Szkół Budowlanych im. Prof. Mariana Osińskiego
• 14.30 – odsłonięcie tablicy / Maria Osińska, Piotr Lorens, Renata Wypasek, Waldemar Ossowski
• 14.35 – wystąpienie rodziny profesora
• 14.40 – przekazanie książek o prof. Marianie Osińskim / Renata Wiloch-Kozłowska, autorka

 

Marian Osiński (1883–1974)

urodzony w Krakowie, absolwent Szkoły Politechnicznej we Lwowie (1908), Akademii Sztuk Pięknych w Rzymie (1909–1910) oraz Wydziału Architektury Politechnicznej i Szkoły Przemysłu Artystycznego w Monachium (1911–1912), do zakończenia II wojny światowej związany był z Lwowem. W okresie 1907–1916 pracował w Szkole Politechnicznej, następnie na Politechnice Lwowskiej (1923–1939), gdzie pełnił funkcje kierownika Katedry Historii Architektury Polskiej (1929–1934), a w końcu dziekana Wydziału Architektonicznego (1936–1938). W czasie wojny i okupacji był profesorem w Lwowskim Instytucie Politechnicznym (1939–1941), a następnie wykładowcą na Państwowych Technicznych Kursach Zawodowych (1942–1944). Następnie w Rzeszowie, do listopada 1945 r. kierował Wydziałem Odbudowy Urzędu Wojewódzkiego.

Pod koniec 1945 r. trafił do Gdańska. W latach 1945–1970 pracował na Politechnice Gdańskiej, był pierwszym powojennym dziekanem Wydziału Architektury (1945–1952). Do 1953 r. był również dziekanem Wydziału Architektury Wieczorowej Szkoły Inżynierskiej NOT. Wraz z pracownikami katedr PG, którzy podzielali opinię o konieczności odbudowy Gdańska w historycznym kształcie, podjął współpracę z Pracownią Rekonstrukcji Architektury Zabytkowej Centralnego Biura Projektów i Studiów Budownictwa Osiedlowego. Po likwidacji Pracowni w 1951 r. kontynuacją prac zajął się powołany w tym celu Zakład Historii Architektury Polskiej. Profesor przeszedł na emeryturę w 1961 r., wykładał jednak jeszcze konserwację zabytków przez 9 lat. W 1970 r. otrzymał doktorat honoris causa Politechniki Gdańskiej.

Pod kierunkiem prof. Osińskiego opracowano plany rekonstrukcji elewacji ulic Głównego Miasta Gdańska. Marian Osiński był również konsultantem odbudowy Szczecina, Koszalina i Kołobrzegu. Autor licznych projektów kościołów, rekonstrukcji i inwentaryzacji zamków oraz kilkudziesięciu publikacji dotyczących architektury, konserwacji, konserwacji zabytków oraz odbudowy zabytków.

Członek m.in. Towarzystwa Opieki nad Zabytkami, Towarzystwa Naukowego we Lwowie, Stowarzyszenia Architektów Rzeczypospolitej Polskiej (prezes oddziału we Lwowie i członek Oddziału Wybrzeże w Gdańsku), jak również Gdańskiego Towarzystwa Naukowego. Był laureatem Nagrody Miasta Gdańska w dziedzinie nauki. Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski i odznaką „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”.