Andrzej Gierszewski
Muzeum Gdańska
Data publikacji 08:15
Kuźnia Wodna w Oliwie będzie znów dostępna dla zwiedzających
Po pięciu latach od zamknięcia oliwskiej Kuźni Wodnej, położona malowniczo atrakcja turystyczna wraca na mapę turystyczną Gdańska. Spotkanie prasowe połączone z prezentacją i uruchomieniem zrewitalizowanych, zabytkowych młotów odbędzie się w poniedziałek, 28 czerwca o godz. 10.00 w Kuźni Wodnej w Oliwie przy ul. Bytowskiej 1a.
O wykonanych w ramach I etapu prac zabezpieczających, przyszłości Kuźni Wodnej w Oliwie oraz pozyskanych eksponatach na nowej wystawie stałej opowiedzą:
- Alan Aleksandrowicz, zastępca Prezydenta ds. inwestycji
- Waldemar Ossowski, dyrektor Muzeum Gdańska
- Remigiusz Pacer, kierownik Kuźni Wodnej w Oliwie.
Spotkanie prasowe – Kuźnia Wodna w Oliwie
- Kiedy: 28 czerwca 2021 (poniedziałek), godz. 10.00-10.35
- Gdzie: Kuźnia Wodna w Oliwie, ul. Bytowska 1a, Gdańska
- Uwagi: spotkanie odbędzie się na otwartej przestrzeni. Prosimy o zachowanie środków ostrożności i trzymanie dystansu fizycznego.
Harmonogram
- 10.00-10.10 Waldemar Ossowski - powitanie Gości / przemówienie
- 10.10-10.20 Alan Aleksandrowicz – przemówienie
- 10.20:10.25 Remigiusz Pacer - przemówienie
- 10.25-10.30 prezentacja działających kół wodnych w Kuźni Wodnej / sesja zdjęciowa
- 10.30-10.35 Pytania i odpowiedzi / wywiady indywidualne
KUŹNIA WODNA (Eisenhammer, Hammerwerk), najwcześniejsza wzmianka pochodzi z 1597 roku, tzw. Młyn XIII z początku XVII wieku w Dolinie Powagi, Własność opactwa cystersów w Oliwie, wielokrotnie wypuszczana przez opactwo w dzierżawę. Po kasacji opactwa podupadała. Mimo remontu z 1847 roku utraciła funkcję młotowni, stając się tylko kuźnią. W 1865 roku jej właściciel, producent stali Tummler, sprzedał ją państwowemu leśnictwu. Zniszczona podczas II wojny światowej. Od roku 1957 Oddział Muzeum Techniki Naczelnej Organizacji Technicznej (NOT) w Warszawie. Po remontach i konserwacji w latach 1960–1963 i 1975–1976 jako muzeum otwarta 17 VI 1978. Budynki kuźni usytuowane są po obu stronach potoku, nakryte dwoma dwuspadowymi drewnianymi dachami. Na wyposażeniu kuźni znajdują się dwa nasiębierne koła o średnicy 4 m, obsługujące dwa młoty, każdy o masie 250 kg oraz mniejsze koło 3,1 m, obsługujące nożyce mimośrodowe. Od 2017 roku oddział Muzeum Gdańska.
[Hasło opracowane na podstawie Gedanopedii, poprawione 2021 - A. Gierszewski / J. Marszalec]