Marta Formella
Urząd Miejski w Gdańsku
Mgr Ariadna Łada-Maśko i dr inż. Marcin Wekwejt zostali laureatami 20. edycji Nagrody Miasta Gdańska dla Młodych Naukowców im. Jana Uphagena. Wyróżnienia zostały przyznane w dwóch kategoriach: nauk humanistycznych i społecznych oraz nauk przyrodniczych i ścisłych. Nagrody wręczono 25 maja, podczas walnego zebrania Gdańskiego Towarzystwa Naukowego.
Nagrodę w kategorii nauk humanistycznych i społecznych otrzymała Ariadna Łada-Maśko - za wybitne osiągnięcia naukowo-badawcze w zakresie psychologii klinicznej dziecka w systemie rodziny.
Nagrodę w kategorii nauk przyrodniczych i ścisłych otrzymał dr inż. Marcin Wekwejt - za znaczące osiągnięcia naukowe w zakresie inżynierii biomateriałów, w tym szczególnie opracowanie innowacyjnych funkcjonalnych cementów kostnych do zastosowań terapeutycznych.
Nagroda Miasta Gdańska dla Młodych Naukowców im. Jana Uphagena po raz pierwszy została wręczona w 2004 roku, a do roku 2006 nosiła nazwę „Młody Heweliusz”. Te prestiżowe gdańskie wyróżnienie przyznawane jest studentom i absolwentom gdańskich uczelni wyższych w wieku do 30 lat, za wybitne osiągnięcia naukowe w dwóch kategoriach: nauk humanistycznych i społecznych oraz nauk ścisłych i przyrodniczych. Do tej pory nagrodą wyróżniono 35 młodych naukowców.
Nagroda Naukowa przyznawana jest przez Prezydenta Miasta Gdańska na wniosek kapituły, w skład której wchodzą prezesi Oddziału Polskiej Akademii Nauk w Gdańsku i Gdańskiego Towarzystwa Naukowego, rektorzy państwowych wyższych uczelni w Gdańsku oraz przedstawiciel gdańskich niepublicznych uczelni.
O szczegółach dot. Nagrody Miasta Gdańska dla Młodych Naukowców im. Jana Uphagena można przeczytać na stronie Biura Prezydenta ds. Kultury.
Biogramy Laureatów
Marcin Wekwejt jest absolwentem studiów inżynierskich w inż. biomedycznej (2016; Uniwersytet Technologiczno-Przyrodniczy im. J. i J. Śniadeckich & Collegium Medicum im. L. Rydygiera), studiów magisterskich w inż. mechaniczno-medycznej (2018; Politechnika Gdańska & Gdański Uniwersytet Medyczny) oraz studiów doktoranckich w dyscyplinie inż. materiałowej (2021, Politechnika Gdańska). Uzyskał z wyróżnieniem stopień naukowy doktora nauk inżynieryjno-technicznych za interdyscyplinarną rozprawę doktorską pt. ,,Modyfikacja cementu kostnego w celu uzyskania długotrwałej ochrony antybakteryjnej". Od 2018 r. zatrudniony jest w Zakładzie Technologii Biomateriałów Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Okrętownictwa - obecnie na stanowisku adiunkta badawczo-dydaktycznego.
Jego główne zainteresowania naukowego związane są z biofunkcjonalnymi kompozytowymi materiałami cechującymi się efektywnymi właściwościami antybakteryjnymi i/lub antyosteoporotycznymi oraz innowacyjnymi cementami kostnymi, tzw. dual-setting bone cements. Dotychczasowe główne osiągnięcia skupiały się na opracowaniu bioaktywnych cementów kostnych na bazie poli(metakrylanu metylu) domieszkowanych biodegradowalnymi komponentami i/lub aktywnymi substancjami, w szczególności nanometalami oraz bioaktywnymi szkłami. Jego wiodące badania dotyczą właściwości użytkowych (czasu wiązania i utwardzania), mechanicznych (wytrzymałości na ściskanie i zginanie oraz twardości), strukturalnych (SEM, XRD, FTIR), funkcjonalnych (czasu degradacji, wstrzykiwalności i uwalniania substancji aktywnych) oraz biologicznych (hemo- i cytozgodności oraz aktywności antybakteryjnej) biomateriałów.
Zrealizował już liczne staże badawczo-naukowe, m.in. w Turcu Clinical Biomaterials Centre w Finlandii, Department for Functional Materials in Medicine and Dentistry w Niemczech, Centre for Functional and Surface Functionalized Glass w Słowacji, Zakładzie Diagnostyki Laboratoryjnej i Mikrobiologicznej Specjalistycznego Szpitalu w Kościerzynie, Zakładzie Medycyny Laboratoryjnej Gdańskiego Uniwersytutu Medycznego, Katedrze Biochemii Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu czy Instytucie Zoologii i Badań Biomedycznych Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Obecnie jest kierownikiem projektów TECHNETIUM IDUB PG ,,Opracowanie nowego cementu kostnego na bazie fosforanu magnezu dedykowanego jako degradowalny substytut kości" oraz PLUTONIUM IDUB PG ,,Opracowanie nowego wstrzykiwalnego ceramiczno-polimerowego cementu kostnego" oraz jest wykonawcą w projekcie ARGENTUM IDUB PG ,,Injectable nanocomposite for an instantaneous fixation of titanium implants in a bone with effective antibacterial properties’’, który doprowadził już do złożenia zgłoszenia patentowego.
Pełni funkcję Opiekuna Międzywydziałowego Koła Naukowego ‘Materiały w Medycynie’, Przewodniczącego Komitetu organizacyjnego ogólnopolskiej Konferencji Naukowego ‘IMPLANTY’ i Przewodniczącego Wydziałowej Komisji Rekrutacyjnej, a wcześniej był Członkiem w Senackiej Komisji ds. Kształcenia i Uczelnianej Komisji ds. Zapewnienia Jakości Kształcenia na Politechnice Gdańskiej.
* za Marcin Wekwejt - Biogram - MOST Wiedzy
Ariadna Łada-Maśko jest doktorantką Studiów Doktoranckich Psychologii oraz asystentem badawczo-dydaktycznym w Zakładzie Psychologii i Psychopatologii Rozwoju w Instytucie Psychologii Uniwersytetu Gdańskiego. Już podczas studiów interesowała się psychologią kliniczną dzieci i młodzieży oraz psychologią rodziny.
Od 2017 roku prowadzi zajęcia dla studentów psychologii, biologii oraz filologii angielskiej z zakresu psychologii klinicznej oraz diagnostyki psychologicznej. Reprezentowała także Uniwerytet Gdański na licznych konferencjach międzynarodowych i ogólnopolskich m.in. w Utrechcie (Holandia), Atenach (Grecja) i Murcii (Hiszpania). Ponadto opublikowała 17 artykułów naukowych, w tym 13 w czasopismach z prestiżowej listy JCR.
Doktorantka uzyskała także finansowanie badań w ramach swojego projektu doktorskiego dotyczącego predyktorów osobowych i relacyjnych dojrzałości do rodzicielstwa młodych dorosłych w damach grantów uniwersyteckich dla Młodych Naukowców. Stworzyła i opracowała autorski i pierwszy w Polsce, a także unikalny w skali międzynarodowej kwestionariusz do badania dojrzałości rodzicielstwa.
Aktualnie zainteresowania naukowo badawcze Ariadny Łady-Maśko koncentrują się wokół następujących zagadnień: specyfika funkcjonowania młodzieży posiadającej niepełnosprawne rodzeństwo, funkcjonowanie poznawcze dzieci i młodzieży z zaburzeniami neurorozwojowymi, predyktory osobowe i relacyjne dojrzałości do rodzicielstwa młodych dorosłych, nowoczesne metody terapeutyczne, fizjologiczne mediatory reakcji na płacz dziecka.
