Pomniki Lecha Bądkowskiego i Ireny Jarockiej - Referat Prasowy Urzędu Miejskiego w Gdańsku

Na listopadowej sesji gdańscy radni przegłosowali uchwały o wzniesieniu dwóch nowych pomników. Swoje miejsce w przestrzeni miasta będą mieli Lech Bądkowski publicysta, pisarz, działacz społeczny i Honorowy Obywatel Gdańska oraz wybitna piosenkarka związana z miastem, Irena Jarocka.

 

Z inicjatywą postawienia pomnika Lecha Bądkowskiego wystąpiły wspólnie trzy organizacje: Gdański Komitet Obywatelski, Stowarzyszenie „Społeczny Komitet Budowy Pomnika Poległych Stoczniowców 1970 w Gdańsku” oraz Zrzeszenie Kaszubsko-Pomorskie. To ostatnie złożyło formalny wniosek zgodny z procedurą i podjęło się gromadzenia środków na sfinansowanie pomnika.

Jako lokalizację pomnika wybrano miejsce na skwerku u zbiegu ulic Świętojańskiej i Minogi, tuż przy kościele św. Jana. Pomnik będzie upamiętniał zasługi Lecha Bądkowskiego. Przede wszystkim rolę, jaką odegrał  w latach 1980–81 jako autorytet dla działaczy demokratycznej i niepodległościowej opozycji, których wspierał radami i doświadczeniem. Ma także uhonorować wysiłek – w pozytywistycznej tradycji „pracy u podstaw” – jaki włożył w tworzenie zrębów samorządności na Pomorzu.

 

Natomiast o wzniesie pomnika Ireny Jarockiej wystąpiła Fundacja Ireny Jarockiej. Stanie on na skwerze jej imienia znajdującym się u zbiegu ulic Stefana Żeromskiego, Artura Grottgera i Wita Stwosza w Oliwie. To właśnie tu piosenkarka spędziła dzieciństwo i młodość. Do 1968 roku mieszkała przy ulicy Słonecznej.

Projekty plastyczne pomników zostaną wybrane w drodze konkursu, które w uzgodnieniu z wnioskodawcami  ogłosi Prezydent Miasta Gdańska. W obu przypadkach to wnioskodawcy pokryją koszty stworzenia pomnika, natomiast miasto sfinansuje zagospodarowanie otoczenia.

………………..

Biografia

Lech Bądkowski (ur. 24 stycznia 1920 w Toruniu, zm. 24 lutego 1984 w Gdańsku) po zakończeniu II wojny światowej – w której uczestniczył jako żołnierz kampanii wrześniowej, a następnie Polskich Sił Zbrojnych w Wielkiej Brytanii – osiadł w Gdańsku i zajmował się działalnością społeczną, publicystyczną oraz pisarską. W swojej publicystyce rozwijał idee samorządności i regionalizmu.

W 1956 roku współtworzył Zrzeszenie Kaszubsko-Pomorskie, w którym był aktywny do końca życia. Był założycielem i pierwszym prezesem studenckiego Klubu „Pomorania”, który uważał za podchorążówkę ruchu społecznego. Przez szereg lat (1957–1966) był prezesem oddziału gdańskiego Związku Literatów Polskich. Był także członkiem Zarządu Głównego ZLP i członkiem polskiego PEN-Clubu, a od 1981 roku członkiem jego zarządu.

W sierpniu 1980 roku jako pierwszy intelektualista znalazł się w Stoczni Gdańskiej, gdzie aktywnie uczestniczył w obradach jako członek Prezydium i rzecznik prasowy Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego, następnie Międzyzakładowego Komitetu Założycielskiego w Gdańsku. Był jednym z sygnatariuszy Porozumień Sierpniowych. Od października 1980 do listopada 1981 był redaktorem dodatku „Samorządność” w „Dzienniku Bałtyckim”, a od listopada 1981 do wprowadzenia stanu wojennego redaktorem naczelnym tygodnika „Samorządność” (sygnowanego przez ZR Gdańsk „Solidarności”). Wiosną 1981 r. był współzałożycielem, a następnie przewodniczącym Klubu Myśli Politycznej im. Konstytucji 3 Maja w Gdańsku.

Pośmiertnie wyróżniony tytułem Honorowego Obywatela Gdańska (2000). Odznaczony Orderem Virtuti Militari jako żołnierz Polskich Sił Zbrojnych w Wlk. Brytanii (1941); Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1965); pośmiertnie Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2006), Krzyżem Wolności i Solidarności (2015).

 

Irena Jarocka

Irena Jarocka, wybitna polska piosenkarka (1946–2012), w młodości i początkach kariery estradowej związana była z Gdańskiem. W latach 1947–1968 mieszkała wraz z rodzicami w gdańskiej dzielnicy Oliwa przy ul. Słonecznej. W Oliwie ukończyła V Liceum Ogólnokształcące im. Stefana Żeromskiego. Od 1964 r. kształciła się w Studiu Piosenki Polskiego Radia i Telewizji w Gdańsku oraz studiowała w gdańskiej Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej na wydziale wychowania muzycznego; ukończyła także Wydział Biologii Studium Nauczycielskiego w Gdańsku.

Uczestniczyła w konkursach dla piosenkarzy amatorów, współpracowała z Zespołem Estradowym Marynarki Wojennej Flotylla. W 1965 roku debiutowała w klubie „Rudy Kot” w Gdańsku i w tym samym roku pierwszy raz wystąpiła na festiwalu w Opolu. Za swój faktyczny debiut uważała występ w 1968 roku na festiwalu w Sopocie, gdzie zaśpiewała piosenkę „Gondolierzy znad Wisły”.